Ως επί το πλείστον, οι εξωσπιτικές τροφές έχουν υψηλότερη θερμιδική αξία (περισσότερες θερμίδες) και όχι σπάνια χαμηλότερη θρεπτική αξία από τις αντίστοιχες σπιτικές. Σε αυτό συμβάλλουν οι σάλτσες, ο τρόπος μαγειρέματος αλλά και η ποιότητα των υλικών, καθώς και των ίδιων των τροφίμων που σερβίρονται έξω.
Ειδικότερα, θα πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι όσον αφορά τον τρόπο προετοιμασίας των φαγητών αρκετά συχνά χρησιμοποιούνται χαμηλού κόστους σπορέλαια, τα οποία είναι λιγότερο ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά τη θερμική επεξεργασία των τροφών. Μάλιστα, τα ίδια αυτά λάδια επαναχρησιμοποιούνται αρκετές φορές μέχρι να πεταχτούν, γεγονός που υποβαθμίζει τη θρεπτική τους αξία όχι όμως και τη θερμιδική. Το τηγάνισμα συμβάλλει στην οξειδωτική τροποποίηση των ελαίων, γεγονός που υποβαθμίζει περαιτέρω την ποιότητα.
Τρώμε περισσότερο από όσο χρειαζόμαστε
Προσοχή χρειάζεται και στην κατανάλωση συνοδευτικών σαλτσών οι οποίες προσδίδουν γεύση αλλά και αρκετά λιπαρά στο γεύμα. Επιπλέον, το αλάτι και τα πολύ συχνά χρησιμοποιούμενα ενισχυτικά γεύσης επιβαρύνουν το γεύμα,ενώ η μακροχρόνια χρήση αυτών μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην υγεία.
Ένα λάθος που κάνουμε όλοι μας συχνά όταν γευματίζουμε έξω είναι τα λεγόμενα πρώτα πιάτα ή αλλιώς ορεκτικά. Σε αυτήν την περίπτωση αναπόφευκτα οδηγούμαστε στην κατανάλωση πολυποίκιλων τροφών πέραν του κυρίως πιάτου, αυξάνοντας σημαντικά στο τέλος το σύνολο θερμίδων που προσλαμβάνουμε. Μολονότι η θεωρία λέει ότι η ποικιλία εξασφαλίζει τη θρεπτική επάρκεια ενός γεύματος, εντούτοις ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσουμε τον έλεγχο όσον αφορά την ποσότητα της τροφής που καταναλώνουμε και να επιβαρύνουμε τον οργανισμό μας με περιττές θερμίδες.Επιπλέον, συνυπολογίζοντας κανείς και τους λάθος συνδυασμούς τροφών, κάτι που συνεπάγεται μειωμένη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, τότε σαφώς προκύπτει το συμπέρασμα ότι ένα εξωσπιτικό γεύμα χωρίς τα κατάλληλα κριτήρια θα μετατραπεί σίγουρα σε ένα γεύμα πλούσιο σε θερμίδες και φτωχό σε θρεπτικά συστατικά.
Συστάσεις για τα γεύματα έξω
Σε κάθε περίπτωση πάντως, πρέπει να τονιστεί ότι ένα γεύμα που θα καταναλωθεί έξω δεν θα πρέπει απαραιτήτως να ακολουθεί την πεπατημένη και να έχει τις προαναφερθείσες συνέπειες, εάν και εφόσον εμείς υιοθετήσουμε μία σωστή διατροφική συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από την προέλευση της τροφής (σπιτική ή μη), οι καταναλωτές που γνωρίζουν μπορούν να επιλέγουν τροφές οι οποίες θα προσδίδουν στον οργανισμό τους επαρκείς ποσότητες βιταμινών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων και φυτικών ινών, χωρίς πολλά λιπαρά και χωρίς επιβάρυνση του οργανισμού με περιττές θερμίδες. Η συνήθης πρακτική της υπερβολικής κατανάλωσης κρέατος με ελάχιστους υδατάνθρακες (αμυλώδη) στα πλαϊνά του πιάτου παρέχει αρκετό λίπος και πρωτεϊνη ανά γεύμα και δεν αποτελεί ισορροπημένη διατροφική λύση. Αντίθετα, ένα θρεπτικό γεύμα πρέπει να περιέχει λαχανικά και αμυλώδη (όπως πατάτα, ρύζι, μακαρόνια, ψωμί), ενώ η ποσότητα του κρέατος δεν πρέπει να ξεπερνά τα 120 περίπου γραμμάρια. Με αυτόν τον τρόπο το γεύμα παρέχει αρκετούς υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, επαρκή πρωτεϊνη και όχι πολύ λίπος.
Λαμβάνοντας υπ΄ όψιν το αξίωμα ότι «είμαστε ό,τι τρώμε» γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι πιο υγιεινές επιλογές βοηθούν να διατηρήσει κανείς έναν πιο υγιή οργανισμό. Αν και ο άνωθεν ισχυρισμός είναι υπεραπλουστευμένος, εμπεριέχει μια δόση αληθείας. Άλλωστε, οι επιλογές μας είναι πάντοτε αυτές που μας καθορίζουν.
Γράφει η Χριστίνα Δ. Μπαλαμώτη, MSc, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος.
http://www.ucook.gr
http://periergaa.blogspot.comhttp://periergaa.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου